Raadscyclus mei 2020: Corona, democratie, vluchtelingen

Het is lang geleden dat er een bericht is geplaatst op onze website. Mede door de crisis die ons leven beheerst is er weinig gebeurd in de afgelopen maanden. Natuurlijk is er in januari een nieuwe wethouder aangetreden waarover via de nieuwsbrieven uitgebreid is gecommuniceerd, maar daarna bleef het stil.

Nu de crisis wat op zijn retour lijkt, komt de wereld weer in beweging. Ineens mogen we het weer oneens met elkaar zijn over genomen maatregelen, mogen we iets vinden van de ingrepen in ons sociale, geestelijke en culturele leven. Even leek het zelfs alsof we geen kritiek mochten hebben en steeg de Roem van Rutte tot ongekende hoogten. Vooropgesteld: ik hoop dat veel leed u bespaard is gebleven en in geval van ziekte wensen we u een spoedig herstel toe.

De oorlogsretoriek wordt langzaam vervangen door gewone politieke taal. De wetenschappers hebben hun werk gedasan, politici kunnen zich niet meer verschuilen. Of de stijging van populariteit van onze minister-president en zijn partij terecht is, zal pas blijken als we wat eerlijker kijken naar de getallen.

“Nederland heeft het geweldig gedaan”. Dat is wat we voortdurend horen. Dat blijkt in werkelijkheid genuanceerder te liggen: er zijn slechts zeven landen waar het aantal sterfgevallen (per miljoen inwoners!) hoger is. Ondanks de enorm gewaardeerde inzet van onze lang ondergewaardeerde publieke sector die terecht in het zonnetje werd gezet. Nu maar hopen dat die waardering zich straks ook letterlijk en figuurlijk uitbetaalt.

Een van de zaken die in de Waddinxveense raad bleef liggen, was de situatie van duizenden vluchtelingen op de Griekse eilanden, met name die van 2500 ouderloze kinderen in de kampen. In mensonterende situaties worden zij nog meer bedreigd in hun gezondheid en welzijn dan wij.

Na twee maanden uitstel was het onderwerp in de raad rijp voor bespreking. Het resultaat: een grote meerderheid stemde in met onze gezamenlijke motie met het CDA (en D66, dat mee ondertekende). Het college is gevraagd zich zo mogelijk regionaal aan te sluiten bij de welwillende gemeentes die vluchtelingenkinderen willen opvangen.

We hebben wat recht te zetten op dat gebied. Hoewel we ons als land vaak op de borst klopppen over ons sociale gezicht wil ik afsluiten met een citaat uit de conferentie van westerse landen in Evian (1938) over de opvang van Joodse vluchtelingen uit Nazi-Duitsland. Het had (helaas) vandaag geschreven kunnen zijn.
“De Nederlandse afgevaardigde van Buitenlandse Zaken sprak zijn medeleven met vooral Joodse kinderen uit (…), maar helaas, Nederland was maar klein, de economie viel tegen en het land had het verzadigingspunt bereikt.” (uit Linda Polman: Niemand wil ze hebben.)

Halvard Jan Hettema, fractievoorzitter

Beleidskader Sociaal Domein

Bijgaande tekst werd door Jan van der Loo uitgesproken bij de behandeling van het beleidskader Sociaal Domein.

We leven in roerige tijden. De regering wordt geconfronteerd met een aantal grote problemen, zoals stikstof, PFAS en CO2, maar zodra er over een oplossing wordt gedacht, laten de protestgroepen stevig van zich horen. Het vreemde is, dat men er ook nog resultaat mee boekt.

Daarom heb ik mij de voorbije weken afgevraagd of het niet beter zou zijn het College met betrekking tot de Sociaal Domein problematiek te verzoeken een mars op Den Haag te organiseren in plaats van een discussie over nieuwe beleidsregels.

Maar ja, wat zou je dan moeten doen? Het Malieveld is al omgeploegd en blokkades van de snelwegen worden door het publiek als een leuk evenement gezien. Toch zal er wat moeten gebeuren. Zeker nu de sector jeugdzorg ook zelf aan de bel trekt in het rapport “Kwetsbare kinderen onvoldoende beschermd”. Het commentaar van de Minister was niet positief voor het gemeentelijk proces. Maatregelen zullen zeker leiden tot meer kosten voor de gemeenten. Volgende week dus toch maar nadenken over actie!  Buigen we ons vanavond over het beleidskader

Een intrigerende titel met het woord Samenredzaam heeft de beleidsambtenaren kennelijk geïnspireerd tot een aantal inspirerende teksten. Dat verdient waardering en we spreken die hierbij uit!

De PvdA/GroenLinks fractie heeft moeite met het algemene idee van zelfredzaamheid, maar is niet doof en blind voor de tijdgeest. Gelukkig wordt in de tekst aangegeven, dat mensen in situaties kunnen geraken, die hun zelf oplossend vermogen te boven gaan. Dan is er de mogelijkheid voor inwoners een hulpvraag te stellen en zal de Gemeente eventueel in samenwerking met andere organisaties trachten de problematiek op te lossen. Twijfelachtig vinden we de geringe aandacht voor het volgen van het bedachte proces. Na het in gezamenlijk overleg bepalen van de oplossing bij de hulpvraag, dienen met alle betrokkenen meetmomenten te worden afgesproken. Die zullen de slagingskans van en de tevredenheid over het ingezette proces zeker vergroten.

Kritisch zijn we over de uitwerking van het thema drie (wonen) en hebben we opmerkingen op thema vier (leven met voldoende middelen). Bij het thema wonen missen we de aandacht voor eenzaamheid en zorg als er wordt vermeld, dat langer zelfstandig wonen wordt gestimuleerd. Merkwaardig is de zin “we willen geen Waddinxveense inwoners in beschermd wonen”. Dat lijkt ons nu juist een oplossing voor ouderen, die van tijd tot tijd aandacht nodig hebben om zich veilig te voelen in hun woonomgeving. Het lijkt ons dan ook, dat anders bouwen (bijvoorbeeld voor combinaties van jongeren en ouderen) een belangrijke opdracht voor de toekomst  moet zijn. 

De aandacht voor gezinnen met een gering inkomen is bij dit College in goede handen. De ruim 500 gezinnen met een inkomen op het Wettelijk Sociaal Minimum en de ruim 100 gezinnen, die rond moeten komen met een inkomen tot 130% van dit bedrag worden door het College ondersteund met goede minimaregelingen. Daarvoor verdient men een pluim!

Ondanks deze steun is het mogelijk, dat mensen in een schuldsituatie terecht komen. Het College biedt hulp om daaruit te komen, maar de processen, die dit moeten bewerkstelligen lopen te traag. Het kost veel tijd om het dossier tot op de laatste punt en komma compleet te krijgen en gedurende die tijd blijft de schuldeiser de schuldenaar actief volgen. Het geeft spanning bij de deelnemer, die hoopt op een spoedige oplossing en het kost veel energie van de professionals, die in dat proces een rol spelen. Kan er studie worden verricht naar andere oplossingen, bijvoorbeeld het overnemen van kleine schulden door de Gemeente met een betalingsregeling voor de schuldenaar? Verder missen we het aanstellen van een budgetcoach voor iedereen, die met schulden wordt geconfronteerd. Met het oog op de gewenste zelfredzaamheid is het noodzakelijk, dat mensen leren hoe ze niet meer in zo’n situatie terecht kunnen komen.

Tenslotte het Financieel Kader. We vinden een principe verdeling van het budget over de vier onderdelen van het Sociaal Domein gewenst en hopen, dat het College daarbij budgetteringsregels opstelt. Vragen, die daarbij van belang zijn, hebben betrekking op de al dan niet onderlinge verwisselbaarheid en de eventuele aanvulling uit andere begrotingsonderdelen als op een principe budget een tekort dreigt.

We verwachten, dat het College deze zaken bij de uitwerking van de beleidsregels zal regelen.

November 2019 – begrotingscyclus

ALGEMENE BESCHOUWINGEN begroting 2020-2023

Een amendement om de toeristenbelasting met niet meer dan 26% te laten toenemen, werd door alle partijen ondersteund. De moties die samen met CDA, D66 en PCW werden ingediend om de bezuinigingen op Vonk en Dierendal in te trekken, werden ook door de andere partijen ondersteund.

Tijdens de begrotingsvergadering was bijgaande tekst de bijdrage aan de algemene beschouwingen.

Aan het eind van het jaar blikken we terug en kijken tegelijkertijd vooruit. De begroting is het moment waarop dat bij ons gestalte krijgt. Niet vaak was de landelijke politieke invloed zo merkbaar op onze begroting. We willen er wel van los komen, maar kunnen dat lang niet altijd. Ik blik terug op drie gebeurtenissen van het afgelopen weekend en weef van daar uit draadjes naar de toekomst. Daarvoor start ik voor de verandering eens buiten ons kleine, veilige dorp. We zijn ten slotte niet het dorpje van Asterix en Obelix: met toverdrank en krachtpatserij gaan we het niet redden.

Dit weekend werd de val van de Berlijnse Muur, 30 jaar geleden, herdacht. Zelf bezocht ik in 1986 Dresden en ervoer wat er gebeurt als mensen ondergeschikt worden gemaakt aan een systeem. Na langdurige protesten werd de druk op de regering Honecker zo groot dat er iets moest gebeuren. De grenzen gingen open. De vrijheid lonkte. De politieke machtsovername door het westelijke deel bracht niet iedereen geluk. De economische positie van veel voormalig Oost-Duitse deelstaten loopt niet in de pas met die in de rest van het land. Kapitaal won het uiteindelijk van solidariteit, al leek het aanvankelijk anders te lopen. Of kan het nog anders?

De milieuconferentie van Noordwijk, ook in 1989, werd dit weekend in stilte herdacht. Wat ons betreft had daar wel meer aandachtspunt aan besteed mogen worden. Na de strijd tegen de aantasting van de ozonlaag hoopte VVD-minister Nijpels de handen op elkaar te krijgen voor de strijd tegen de CO₂-stijging en de opwarming van de aarde. Dat het geen succes werd, was vooral te wijten aan een Amerikaans politicus met sterke banden met de olie-industrie. Kapitaal en belangen winnen het kennelijk van het milieu. Of kan het nog anders?

Sesamstraat bestaat 40 jaar in Nederland. Wie is er niet mee opgegroeid of heeft zijn kinderen ervan zien genieten? Mijn persoonlijke guilty pleasure. Baanbrekend. Destijds zag men in dat het voor kinderen belangrijk is om te leren hoe je samen kunt leven. Een veilige wereld, ondanks alle tegenstellingen en bromberen als Meneer Aart. Samen met vele volwassenen beleefde ook ik uren kijkgenot. Omwille van dalende kijkcijfers werd het programma steeds meer verbannen naar de marges van de publieke omroep. Kijkcijfers lijken het uiteindelijk van inhoud te winnen. Of kan het nog anders?

Is er een rode draad in deze mijlpalen in onze geschiedenis? En wat heeft onze begroting hiermee te maken? Misschien wel alles. Ook voor ons rijst de vraag: Zijn het straks alleen de cijfers die winnen, of gaat het om meer dan dat: een leefbare toekomst voor Waddinxveners? Zijn het niet de mensen die ervoor zorgen dat onze maatschappij moet blinken? Is geld niet meer dan een middel om dat bereikbaar en zichtbaar te maken? Is het niet onze taak om daar op een goede manier mee om te gaan?

Als je vanuit die kant redeneert, en dat doen wij, is het van belang dat iedere Waddinxvener er toe doet, dat niemand meer rechten heeft dan de ander, maar dat sommige mensen een zetje nodig hebben om in een gelijkwaardige positie te komen. Dat mensen pas gelukkig worden als ze gezondheid en welzijn kunnen koppelen aan een gezonde leefomgeving, waarin ze zich geborgen voelen. ”Natuurlijk sociaal” noemen wij dat in ons programma voor de komende jaren. Het is ons startpunt voor politieke keuzes: welzijn boven welvaart, gelijkwaardigheid boven gelijkheid, groen boven grijs.

De begroting die voor ons ligt is er een die keuzes moest maken vanwege een gebrek aan solidariteit in onze landelijke samenleving en een overwaardering van winstdenken en marktwerking. Verdienmodellen bepalen onze zorg, niet de behoefte. Dat dat spaak zou lopen, was helaas een kwestie van tijd. Een samenleving is geen bedrijf en moet je dus volgens ons ook niet zo runnen. Zorg is een publieke taak, waarbij er een goede balans is tussen kosten en opbrengsten. We hebben het gemerkt. In het marktdenken kun je eenvoudig procenten weghalen. Wij zoeken naar een goed evenwicht tussen kwaliteit van samenleven en de kosten die dat met zich meebrengt.

Het zoeken van evenwicht kost ons nu veel gepuzzel. Als je mensen centraal stelt en tegelijkertijd je plannen wilt realiseren, levert dat een behoorlijk dilemma op.

Dat het College koos voor de voorliggende begroting, waarbij vooral lijkt te zijn geschrapt in niet-wettelijke taken, is misschien begrijpelijk. Het is voor ons een keuze die knelt. Op basis van onze eigen uitgangspunten komen we een stuk verder. Op termijn korten op het ondernemersfonds is voor ons niet vreemd: je bevoordeelt ondernemers niet t.o.v. anderen. In een tijd van economische crisis was het een zetje in de rug, een goede evaluatie aan het eind van de voorgenomen steunperiode moet duidelijk maken wat de opbrengsten zijn en hoe die zich verhouden tot de uitgaven. Daarmee kun je nog steeds hart hebben voor ondernemers, maar geef je wel aan dat zij niet meer kansen krijgen dan andere inwoners. Zit het financiële tij wat mee, kunnen we alsnog anders besluiten. Dat geldt namelijk ook voor andere groepen in de samenleving.

Ook een aantal keuzes, bijvoorbeeld in het Sleutelkwartier, zijn begrijpelijk. Het Sleutelkwartier voegt iets toe aan onze samenleving, maar als je moet kiezen, ligt het voor de hand dat je een aantal zaken verschuift naar de toekomst. Uitstel is niet persé afstel. De uitgesproken visie is wat dat betreft een mooi ijkpunt.

Een aantal keuzes vallen bij ons niet goed. Ik noem de belangrijkste. Veel Waddinxveners hechten aan de educatieve en ontspannende kansen die Dierendal biedt. Al jaren lang herhalen wij onze boodschap: wij vinden het exploiteren van een kinderboerderij een publieke taak. Veel vrijwilligers ondersteunen Dierendal, veel volwassenen en kinderen genieten ervan, er zijn vele sponsoren. De grens van wat nog mogelijk is, is bereikt. Willen we Dierendal in stand houden, en dat willen wij, dan is professionele ondersteuning onmisbaar. Om die reden hebben we samen met andere partijen gewerkt aan de eerder ingediende motie. De kosten die we als gemeente dragen zijn binnen de ambtelijke organisatie wellicht ook anders op te vangen.

Stichting Vonk. Het moge duidelijk zijn. Vonk is onmisbaar. Ook hier gaat het in onze ogen om een publieke taak. De vele cursussen die worden verzorgd moet je niet overlaten aan de onzekerheid van de markt. Muziek is belangrijk voor de ontwikkeling, brengt mensen samen. Erik Scherder schreef er een prachtig boek over: Singing in the Brain. Geef een seintje als u het wilt lezen, maar niet allemaal tegelijk. Ik heb maar één exemplaar. Tekenen en schilderen leert je zien en zorgt voor een goede vrijetijdsbesteding. Een gezond tegenwicht tegen de Netflixen van onze tijd. Een dorp zonder deze vormen van cultuur mist het broodnodige cement. Het aanvankelijk met scepsis ontvangen project “De Brug” was zo’n stukje cement: een doorslaand succes. De meerwaarde voor basisscholen bij het ontwikkelen van educatieve vorming is overduidelijk. Zonder sport-, muziek-  en cultuuronderwijs verworden scholen tot een leerinstituut en bereiden ze kinderen niet meer voor op een kleurrijke samenleving. Daarom ook de door ons mede ontwikkelde motie.

Zowel voor Vonk als Dierendal geldt dat we niet telkens opnieuw de discussie willen voeren of voortbestaan financieel verantwoord is. In ons verkiezingsprogramma hebben we niet voor niets opgenomen dat we graag een uitbreiding van activiteiten zien. Wellicht kunnen de nieuwe kaders voor subsidies daarvoor een startpunt zijn en praten we er verder over door als de cultuurnota aan de orde komt.

Voor het welzijn van onze inwoners is een gezonde leefomgeving onmisbaar. Daaraan dragen bomen en ander natuurlijk groen in belangrijke mate bij. We zijn dan ook blij met de uitdaging van de PCW om een en ander samen uit te werken in een motie. Het streven naar meer groen, ook op de langere termijn, geeft in ieder geval de garantie dat we er als raad alles aan doen om onze omgeving leefbaar te houden. De bedreiging van de volksgezondheid door, bijvoorbeeld, toenemend verkeer, verdient een gezond tegenwicht. De motie kan ertoe bijdragen dat onze leefomgeving groen – en dus gezonder – blijft. Bij nieuwe ontwikkelingen is het steeds meer van belang dat we de juiste afwegingen maken. De signalen die de Waddinxveense samenleving nog steeds afgeeft over de voorgenomen plaatsing van biomassacentrales, spreken wat dat betreft boekdelen.

Wat betreft nieuwe ontwikkelingen hopen wij dat we niet teveel krenten uit de pap hoeven te halen, maar – laten we duidelijk zijn – de zorg voor hen die extra aandacht verdienen, gaat op dit moment wel voor. Een aantal extraatjes in het Sleutelkwartier kan wat ons betreft ook op een later tijdstip worden gerealiseerd. Dat hoeft niet ten koste van de kwaliteit en uitstraling te gaan. De kwaliteit van de jeugdzorg en andere vormen van ondersteuning zijn voor ons van groter belang. We hopen wel dat er landelijk goed wordt geluisterd naar de signalen die veel gemeentes afgeven.

Tot slot nog even terug naar de start van mijn betoog: als we solidariteit belangrijker vinden dan kapitaal, durven we te kiezen voor het versterken van het publieke domein. Laten we geen muren opbouwen waardoor het gevoel van een gemeenschap verdwijnt.

Als we milieu en onze leefomgeving van groter belang vinden dan winst en kapitaal, durven we een halt toe te roepen als onze leefomgeving wordt bedreigd door ongewenste economische groei. Gezamenlijke wensen zijn belangrijker dan belangen van een kleine groep.

Als we kwaliteit van leven belangrijker vinden dan geld en cijfers, durven we op tijd te kiezen voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen. Door hen wijs te maken. Dat maakt hen rijk. Ook in Waddinxveen.

Halvard Jan Hettema

13-11-2019

Raadscyclus september 2019

In de laatste raadscyclus werd wederom de detailhandelstructuurvisie geagendeerd. Eerder al hebben we als PvdA/GroenLinks het initiatief genomen en vergaande voorstellen gedaan om de visie weer op de agenda te zetten na het hervatten van besprekingen met betrokken ondernemers en belangengroeperingen.

In het nieuwe voorstel zijn vrijwel alle voorstellen die wij destijds deden overgenomen. Op een klein punt na konden wij ons vinden in de visie. Omdat we vinden dat ondernemers wel de kans moeten hebben om een kwalitatief goed bedrijf te blijven runnen, hebben we een motie ingediend die er bij het College op aandrong om ondernemers de kans te bieden buiten de drie hoofdwinkelcentra (Gouweplein, KW-plein/Groensvoorde en Zuidplas) uitbreiding van winkeloppervlakte toe te staan als het totaal aantal m2 van het betreffende winkelgebied niet zou toenemen.

Op die manier blijft uitbreiding in lijn met het principe ‘geen uitbreiding van m2’. Een voorbeeld: als een winkelpand in – bijvoorbeeld – de Bomenwijk vrijvalt, kan een andere ondernemer de betreffende winkelmeters overnemen. Naar onze mening kan dit ervoor zorgen dat de levensvatbaarheid van het gebied beter gewaarborgd blijft, de ondernemer kansen krijgt voor de toekomst en de wijziging niet ten koste gaat van het – nu nog te lege – Gouweplein.

Ondanks de positieve ontvangst door de wethouder, denkt een meerderheid van de Raad (PCW, CDA, WeWa en VVD) er anders over. PCW en CDA dienden een amendement in dat eruit bestaat dat bij de wens om hun winkel uit te breiden iedere winkelier buiten de hoofdstructuur dat kan doen. De ondernemer moet een beargumenteerd verzoek indienen, de gemeente moet beargumenteerd reageren. Een onlogische redenering.

Er is nu een moloch in het leven geroepen dat volgens ons tot getouwtrek, juridische procedures en onuitlegbare reacties kan leiden. In het raadsbesluit staat nu dat de betreffende ondernemers meer vierkante meters vloeroppervlak kunnen krijgen, terwijl in de visie staat dat het totaal aantal vierkante meters vloeroppervlak mag uitbreiden.

Wie het snapt, mag het zeggen … Volgens ons wordt het College in de uitvoering nu ernstig belemmerd in een snelle uitvoering en worden ondernemers met een omslachtig kluitje in het bureaucratische riet gestuurd. Niet wenselijk, juridisch waarschijnlijk onhoudbaar.

We hebben uiteindelijk ingestemd met de sterk verbeterde winkelvisie, maar een voorbehoud gemaakt voor de consequenties van het amendement. Er is aangetekend dat we daarmee niet hebben ingestemd.

Namens de fractie,

Halvard Jan Hettema

Uit de fractie: April 2019

De vergader cyclus van april kwam te vervallen. Dit gaf de raad extra gelegenheid om aandacht te besteden aan andere zaken. We hebben dus als fractie niet stil gezeten.

Op vrijdag 29 maart hebben wij een bezoek gebracht aan de bio- energiecentrale Strijp in Eindhoven. Zoals ook in Hart van Holland was te lezen hebben wij eerst een presentatie gekregen over de werking van deze centrale en werd antwoord gegeven op vragen die vanuit Waddinxveen meegenomen waren als stankoverlast en uitstoot van fijnstof. Vervolgens werd een rondleiding gegeven in de werkende bio-energiecentrale. Erg prettig om van dichtbij te kunnen zien hoe dit allemaal in zijn werk gaat, gezien de commotie in Waddinxveen.

Woensdag 3 april was er een thema-avond georganiseerd over de warmte transitie. Alle mogelijkheden met voor- en nadelen werden gepresenteerd. Inmiddels is de techniek zover dat alles kan, maar de vraag is wat mogelijk is voor Waddinxveen. De opgave ligt er.

Dinsdag 9 april werd er een debat training georganiseerd. Er waren verschillende workshops waar aan deelgenomen kon worden; denk aan goede vragen stellen en interrumperen.

Maandag 15 april was er een raadsledenbijeenkomst aanbesteding concessie openbaar vervoer Zuid-Holland noord. De bijeenkomst werd gehouden in Avifauna. Bij de provincie ligt de opgave om het openbaar vervoer (in dit geval busvervoer) opnieuw aan te besteden per 2022; dit gebeurt 1 keer per 10 jaar. Er is voor dit gebied een vast bedrag en daarvoor moet het uitgevoerd worden. In een aantal gemeentes om ons heen is veel ontevredenheid over het busvervoer, wat deze avond duidelijk zichtbaar werd. De provincie in bezig met het opstellen van een programma van eisen, welke in 2020 naar de gemeenteraad komt voor een zienswijze.

Woensdag 24 april was er een werkbezoek aan Het Bruisnest en een themaraad over het Sleutelkwartier. Het Bruisnest is een plek waar inwoners kunnen komen voor ontmoeting, maaltijd, ontdekken van talenten en kleine hulpvragen. We hebben een uitgebreide presentatie gehad over hun successen, samenwerkingen met andere partijen en alle mogelijkheden die zij inwoners kunnen bieden.

In het SK Lab was een presentatie over de stand van zaken betreft het Sleutelkwartier. Ondernemers in het gebied zijn enthousiast en er druppelen (tijdelijke) ideeën binnen voor het gebied. De lichtletters waar niet iedereen enthousiast over is om verschillende reden, zijn ook uitgelicht in de presentatie. Het is onderdeel van de marketingcampagne, bestaat uit LED verlichting en is aangesloten op een tijdschakelaar.

Zaterdag 27 april was het Koningsdag. Buiten de officiële gelegenheden om, als zingen van de aubade, proosten op de verjaardag van de koning en de ontvangst van de gedecoreerden, hebben Henry en Nikki hun traditie voortgezet door SNFW te helpen bij Parkpret door ‘s middags muntjes te verkopen.

Met vriendelijke groet,

Namens de Fractie PvdA/GroenLinks
Nikki ten Zijthoff